رایزن فرهنگی هند در ایران و و استاد زبان‌های سنسکریت و فارسی با تاکید بر نقش زبان فارسی در گسترش و غنی‌سازی دانش هند گفت: ایرانیان با انتشار دانش هندی و نیز تولید علم در هند ست دانش این کشور را غنی کردند.
ده‌پهلوان زبان، گویش و لهجه‌ها را به مثابه کدهای ژنتیکی از میراث گذشته خواند و تصریح کرد: در ایران فرهنگی همواره زبان فارسی زمینه‌ای برای ایجاد وحدت ملی بوده است و شاید پیچیدگی تنوع قومی و زبانی این انسجام ملی را در اعصار گذشته قوت خشیده و باید در کنار حفظ زبان فارسی در حفظ زبان‌ها و گویش‌های محلی بکوشیم.
مدیر گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه جواهر لعل نهرو گفت: نمایشگاه کتاب دهلی‌نو فرصت گفت‌وگوی فرهنگی خوبی را فراهم می‌کند. مردم هند به ادبیات فارسی علاقه بسیاری دارند و ارتباط هند و ایران از لحاظ تاریخی و تمدنی خیلی قدمت دارد و از لحاظ ادبی بسیار زیاد است.
تابستان 1400 برابر با آگوست 2021، تاریخی بود که افغانستان پس از 20 سال دوباره شاهد بازگشت طالبان به رأس هرم قدرت در این کشور و سقوط جمهوریت با فرار محمداشرف غنی از ارگ ریاست‌جمهوری در کابل بود. طالبان که به مدد توافق امنیتی انجام‌گرفته با ایالات متحده در پایتخت قطر به قدرت بازگشتند، از همان ابتدا رفتاری دوگانه در پشت تریبون و مجامع بین‌المللی و کوچه و خیابان‌های کابل و دیگر شهرهای افغانستان داشتند.
استقرار جمهوریت طی دهه‌های متاخر، این فرصت را به اهالی فرهنگ و ادبیات افغانستان ایجاد کرد که مراودات فرهنگی و زبانی تا حد قابل قبولی گسترش یابد و زمینه انتشار آثار ادبی در دو کشور فراهم شود؛ به‌طوری که محافل ادبی و مراکز نشر در ایران، پیوسته میزبان حضور شاعران، نویسندگان افغانستان بودند.
مجتبی منشی‌زاده، رئیس گروه زبان‌شناسی دانشکده ادبیات و زبان‌های خارجی دانشگاه علامه طباطبائی گفت: فارسی امروز یکی از گویش‌هایی است که از فارسی میانه جدا و پرورده شده به نحوی که امروز زبان فارسی به منطقه جغرافیایی و قوم خاصی تعلق ندارد.
زینب صابرپور، استاد دانشگاه تربیت مدرس گفت: پیوند ادبیات فارسی و هندوستان تنها محدود به دوره‌های گذشته نیست و این احساس پیوستگی در طول تاریخ هزار ساله ادبیات فارسی باقی بوده و امیدوارم این دوره‌ها به ادامه آن کمک کند.
نشست «فرهنگ ها و دستور زبان های فارسی نگاشته شده در شبه قاره هند» با حضور اساتید هندی برگزار شد.
نشست ماهانۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی با عنوان «زبان فارسی در صد سال پسین افغانستان» به سخنرانی منوچهر فرادیس نویسنده، روزنامه‌نگار و ناشر افغانستانی اختصاص داشت و در این نشست او گزارش کاملی از فارسی‌ستیزی در یک‌صد سال گذشتۀ در افغانستان ارائه کرد.
چند روز پیش خبردار شدیم چند تابلو از تابلوهای اطراف مزار مولانا جلال‌الدین بلخی از این محل برچیده شده است. علاوه بر این، طبق شنیده‌ها ترکیه اقداماتی را در مسیر کمرنگ کردن این نکته که مولانا فارسی‌زبان بوده در دستور کار قرار داده است که از آن جمله می‌توان به انتشار مثنوی به زبان‌های ترکی و انگلیسی و فرستادن آن برای سران کشورهای جهان اشاره کرد. مسئله قابل‌تامل درباره کتاب‌های مذکور این است که در آن‌ها هیچ اشاره‌ای به ابیات فارسی نشده است.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید